Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Πήγαινε Mε Οπου Θέλεις Ταξιτζή

Η τραγωδία της Costa Concordia μας συγκίνησε όλους. Οι ζωές που χάθηκαν και το περιβαλλοντικό κόστος που θα υποστεί η Μεσόγειο θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Αυτό που μας συγκλόνισε, όμως, ήταν η υπευθυνότητα του καπετάνιου. Εγώ ήξερα ότι ο καπετάνιος έπρεπε να παει κάτω με το πλοίο. Βέβαια δεν έχω την απαίτηση να πεθάνει ο άνθρωπος προς Θεού, Αλλά να φεύγει και απ' τους πρώτους είναι απαράδεκτο. Ο καπετάνιος Francesco Schettino διατάχθηκε από το Λιμενικό Σώμα να επιστρέψει στο πλοίο που βυθιζόταν και να βοηθήσει με την εκκένωση. Αν τον είδατε εσείς...θα' ήσαστε και οι μόνοι.
Ο καπετάνιος λέει ότι κατά λάθος μπήκε στη ναυαγοσωστική λέμβος. Ένταξη πες πως σκουντούφλησε και έπεσε μέσα, άντε πες πως δεν κατάλαβε της κλήσεις του Λιμενικού που του έλεγαν να επιστρέψει. Το ότι τον είδαν να παίρνει ταξί για να φύγει από το ναυάγιο, που το πας;
Αυτή την πράξη πως την εξηγεί ο μάγκας; Μήπως απήχθη από τον ταξιτζή; Αυτό που εξοργίζει είναι πως ο τύπος νομίζει πως τρώμε κουτό χόρτο. Φίλε ακόμα και αν το κάπνιζα το 'κουτό χόρτο' δεν θα τα πίστευα όλα αυτά. Καλά που υπάρχουν άνθρωποι ανιδιοτελή που έμειναν να σώσουν των κόσμο.

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

TριΑΝΤΑ Και

Θυμάστε όταν ήσαστε παιδιά και κάποιος ήταν στα τριάντα του? ήταν αντίκα. Θέλω να πω ότι προχωρούσε στην ηλικία που θα χρειαζόταν ένα πι. Τριάντα ήταν ένας τόσο μεγάλος αριθμός, όχι μόνο ήταν διψήφιος, το οποίο από μόνο του ήταν άξιο σεβασμού, αλλά ήταν και οι γονείς μας σε αυτή την ηλικία. Αυτό και μόνο αρκεί. Έτσι και εγώ τώρα είμαι τριάντα ένα, ναι το ξέρω. Δεν αισθάνομαι μεγάλη, αντιθέτως αισθάνομαι νέα.  Κρίμα που το σώμα μου δεν μοιάζει οπός εγώ αισθάνομαι. Έχω δει πολλούς τριάντα χρόνους, στην πραγματικότητα όλοι οι καλύτεροι φίλοι μου είναι τριάντα ετών. Πολλοί από αυτοί είναι πιο σφιχτοί από έμενα.  Άσχετος με το βάρος όταν είσαι είκοσι δεν μπα να'χεις και δεκαπέντε παραπανίσια κιλά εισαι σφιχτή. Όσο μεγαλώνεις αυτά λαπαδιαζουν.  Εγώ κατηγορώ τα παιδιά μου. Έχω τέσσερις. Δεν είναι πραγματικά δικό τους φταίξιμο, εννοώ θα μπορούσα να κάνω ασκήσει, αλλά είναι πιο εύκολο να κατηγορώ τα παιδιά. Ο κώλος και τα βυζιά μου έχουν αρχίσει να παρασύρετονται νότια. Έτσι και το πρόσωπό μου, εγώ κατηγορώ την βαρύτητα. Μου έχουν πει ότι είμαι η μόνη που το βλέπει αυτό. Υποθέτω ότι είναι τα είδη των πραγμάτων που ένα κορίτσι και ο καθρέφτης της βλέπει.Η ειρωνεία των πραγμάτων είναι ότι αισθάνεσαι περισσότερη σιγουριά για τον εαυτό σου όσο μεγαλώνεις ας και έχεις λιγότερα για τα οποία να είσαι βέβαιη. Θέλω να πω, ότι δεν με ενδιαφέρει που τα γυναικεία μου προσόντα έχουν αρχίσει να παρασύρονται νότια ή ότι η κοιλιά μου δεν είναι επίπεδη πια. Ίσως είμαι μόνη σε αυτή την άποψη. Δεν είναι ότι δεν θέλω να είμαι όμορφη, είναι ότι νιώθω ότι είμαι ωραία παρά αυτά τα πράγματα. Είμαι μια τριάντα και μανά τεσσάρων παιδιών γαμώτο και δεν έχω χρόνο να περνάω αμέτρητες ώρες στο γυμναστήριο. Δεν θέλω τον δερματολόγο να τρυπάει το πρόσωπό μου με μια νευρωτοξίνη. Δεν βάφω τα μαλλιά μου κάθε τρεις μήνες, στην πραγματικότητα, δεν μου καίγεται καρφί που οι λευκές μου τρίχες φαίνονται. Όταν τα βάφω είναι  επειδή έχω βαρεθεί να μου 'επενθυμοιζουν' άλλοι λες και εγώ δεν έχω καθρέφτη στο σπίτι μου. Πρέπει να κάνω κάτι σωστά, οι περισσότεροι άνθρωποι με περνούν για είκοσι-πεντάρα, ο Θεός να τους ευλογεί.

 
Νομίζω πως στα αντα αρχίζεις να συνειδητοποιείς πως τα πράγματα είναι εφήμερα. Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός. Κάθε χρόνο έρχεται και φεύγει πιο γρήγορα από αυτό που είχε προηγηθεί.  Είναι φοβησιμο, να σκεφτεί κανείς ότι τα επόμενα τριάντα χρόνια θα έρθουν πιο γρήγορα από ότι πέρασαν τα τελευταία τριάντα. Δεν είναι ότι ξέρω ποια είμαι, τουλάχιστον όχι πλήρως, αλλά ξέρω ποια θέλω να είμαι και πια δεν 'θέλω να είμαι. Ξέρω τι θέλω η ζωή μου να έχει όταν έρθει η ώρα για μένα να γκρινιάζω. Εγώ δεν με νοιάζει »αν αφήσω ένα καλώ διατηρημένο πτώμα, θέλω να φροντίσω οι άνθρωποι να με θυμούνται ως κάποιον που έζησε μια ζωή γεμάτη. Δεν θέλω δόξα, χρήμα ή την πηγή της νεότητας. Θα είμαι ικανοποιημένη να αποκτήσω σοφία με τα χρόνια.

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Γυναίκα Ποιανού Είναι το Παιδί?

Και που να τους ξέρεις όλους. Μια ομάδα επιστήμονες στο Όρεγκον δημιούργησαν μαϊμούδες Rhesus από τα βλαστικά κύτταρα διαφόρων μαϊμούδων. Δηλαδή πάνω από δυο για την ακρίβεια έξη, σύμφωνα με το περιοδικό New Scientist. Είναι τα πρώτα χιμαιρικά πρωτεύοντα θηλαστικά στο κόσμο. 
 Φαντάζεστε να γίνει αυτό με τους ανθρώπους; Υπάρχει μια έκφραση 'Για να κάνω τα χατίρια του ενός και του αλλού δεν έκανα παιδί να μοιάζει του άντρα μου.'. Τώρα κανένα πρόβλημα με έναν σμπάρο δυο, τρία , τέσσερα τρυγόνια.  Είναι και πολύ οικονομικό, παιδί με μετοχή τα έξοδα κομμένα στα έξι.  Άσε που μπορεί να είναι και η λύση για το πληθυσμιακό πρόβλημά του πλανήτη.
Οι επιστήμονες έχουν πολύ πιο σοβαρούς σκοπούς με αυτή την έρευνα. Αλλά και ο Αλέξανδρος Γκράχαμ Μπελ όταν έφτιαξε το τηλέφωνο δεν περίμενε ότι ακόμα κι η κουτσή Μαρία θα το κουβαλουσε μαζί της, κύριως για να μιλάει για τα άπλυτα της Σάρας και της Μάρας.

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Φτηνές Λύσεις




Τα παιδιά δεν το βάζουν κάτω. Θέλουν να βγουν και σου βρίσκουν τη φθηνή λύση. Ο γιος μου, που είναι επτά, μου ζήτησε να τον πάω στο ΙΚΑ μια βόλτα. Έτσι ρε αδελφέ να ξεσκάσει. Σου λέει, αφού δεν έχουμε λεφτά για παιδότοπο και σουπερμάρκετ ας πάμε στο ΙΚΑ.
Που φτάσαμε; Που θα ερχόταν η μέρα που θα τρέχαμε τα παιδιά μας στης δημόσιες υπηρεσίες για το κέφι τους, ποιος το φανταζόταν; Αλλά λιτότητα. Έτσι δεν είναι;
Και που' σαι σε λίγο καιρό που θα μας κόψουν το ρεύμα και δε θα έχουμε τηλεόραση θα τρέχουμε στα δικαστήρια για θέαμα.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ?

Πέρσι μας τα πήραν όλα και μας άφησαν με τα βρακιά, φέτος να δούμε τι πια θα πάρουν.  Το κράτος πιστεύει  πως με τα νέα μέτρα θα εισπράξει λεφτά.  Ας δουν όμως ποσά πήραν από τα τέλη κυκλοφορίας αφού ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων κατέθεσαν της πινακίδες τους.
Και γιαυτό τον λόγο εγώ αφιερώνω αυτόν τον πίνακα σε κάθε Έλληνα ή Ελληνίδα που τους έχει γδύσει το Ελληνικό κράτος.
 Α, και για να ξέρετε δεν σας μουντζώνει, αλλά ρε φίλε πάρ'το και όπως γουστάρει.  Η κατανόηση του έργου είναι στην ερμηνεία.  

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

ΝΕΟ ΕΤΟΣ. ΤΕΛΕΥΤAIΟ ETΟΣ?

Έτσι φέτος υποτίθεται ότι είναι το τέλος του κόσμου, σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγιας. Πολλοί άνθρωποι μοιράζονται αυτήν την πεποίθηση έτσι δεν έχει σημασία αν εγώ το μοιράζομαι. Τι επιπτώσεις έχει αυτό; Λοιπόν, η μια προφανής, είναι ότι τα πάντα θα παύσουν να υπάρχουν. Αυτό σίγουρα θα χάλαγε τα κέφια. Με την οικονομική κρίση, την παγκόσμια περιβαλλοντική κρίση και η κρίση του πετρελαίου μπορεί κανείς να δει ότι ακόμα και αν δεν είναι το τέλος του κόσμου μπορεί πολύ καλά να είναι το τέλος των πραγμάτων όπως έχουμε έρθει να τα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Καταθλιπτικό; Δεν νομίζω, αλλά στη συνέχεια και πάλι είμαι ένα ανίατο αισιόδοξο πλάσμα. Κανείς δεν γνωρίζει πότε πρόκειται να πεθάνει. Εγώ, ας πούμε, θα μπορούσε να μου κάτσει στο λαιμό biscotti μου ενώ πίνω τον καφέ μου, τώρα που πληκτρολογώ. Ίσως να έχω προσβληθεί από κάποιο θανατηφόρο ιό και πεθαίνω και δεν συνειδητοποιώ ότι αυτό το συνάχι που έχω είναι ο χάρος που μου χτυπάει την πόρτα. Θέλω να πω πως αν πεθάνω η ζωή μου τελείωσε και έτσι θα τελειώσει και ο δικός μου κόσμος. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσω να προσπαθώ.  Μπορεί στην πραγματικότητα αυτή η προφητεία των Μάγιας να βγει σε καλό. Ακόμα και αν αποδειχθεί ότι είναι μαλα****  μπορεί οι άνθρωποι να έχουν ήδη δει ότι η ζωή τους αξίζει τον κόπο να μην πάει χαμένη και ο χρόνος που πιστεύουν ότι τους απομένει να χρησιμοποιηθεί άξια. Θα μπορούσες να κάνεις αυτά τα μαθήματα μουσικής που πάντα ήθελες, να πας στο Θιβέτ, να μιλήσεις με τη μητέρα σου ή ακόμα και να πεις στο ταίρι σου πως, ακόμα κι αν τον/την αγαπάς αυτό το πράγμα που κάνει με τα δόντια του/της σου' χει κάνει τα νεύρα κρόσσια. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψεις την δουλειά σου, αλλά ίσως να βρεις κάτι που αγαπάς. Δεν νομίζω ότι είναι το τέλος του κόσμου, αλλά επειδή ποτέ δεν ξέρεις πότε το τέλος του κόσμου σου θα είναι, θα ήταν μια καλή ιδέα να μην χάνεις το χρόνο σου κάνοντας πράγματα που δεν αντέχεις. Με αυτό το πνεύμα μπορεί να είναι και η κατάλληλη στιγμή να ξεφορτωθείς εκείνο τον τύπο που τα'χετε αλλά κατά βάθος απεχθάνεσαι.